مقاله «خطمشی آمایش در بخش کشاورزی؛ نقدهایی از منظر عدالت» به تازگی منتشر شد. این مقاله را می توانید در سیاست نامه علم و فناوری دنبال کنید. لینک
تراب‌زاده جهرمی, محمدصادق, تیموریان, مرتضی, جان‌نثاری, علیرضا. (1397). خطمشی آمایش در بخش کشاورزی؛ نقدهایی از منظر عدالت. سیاست نامه علم و فناوری, 08(4), 9-10.
| چکیده | |
| عرصه‌ی کشاورزی به عنوان یک حوزه علمی همانند دیگر عرصه‌های زندگی اجتماعی نیازمند رویکردهای برنامه‌ریزی مناسبی است که ضمن توجه به مصالح ملی، مبتنی بر نگاه فضایی به ظرفیت‌های منطقه‌ای باشد تا علاوه بر رشد اقتصادی، مانع بروز عدم تعادل‌های منطقه‌ای و بی‌عدالتی گردد؛ چراکه ظهور بی‌عدالتی، موجبات تضعیف قوام اجتماعی را فراهم می‌کند. آمایش سرزمین که از رویکردهای برنامه‌ریزی فضایی است، مدعی توجه به رشد استعدادهای منطقه‌ای و رفع عدم تعادل است. اما در اینکه چه تصوری از عدالت را یدک می‌کشد و اینکه در مبانی خود، از کفایت نظری و عدم ابهام بهره می‌برد، محل سؤال است. پژوهش حاضر، آمایش سرزمین را از منظر عناصر ماهوی عدالت تحلیل کرده و نشان می‌دهد که آمایش، از ابهاماتی نسبت به عدالت رنج می‌برد. بنابراین خطمشی گذاران عرصه کشاورزی که دغدغه عدالت دارند، باید نسبت به این ابهامات و سؤالات آگاه باشند. پژوهش حاضر، به روش موردکاوی کیفی، آمایش سرزمین را از منظر عناصر ماهوی عدالت تحلیل کرده و نشان می‌دهد که آمایش، از ابهاماتی نسبت به عدالت رنج می‌برد. بنابراین خطمشی گذاران عرصه کشاورزی که دغدغه عدالت دارند، باید نسبت به این ابهامات و سؤالات آگاه باشند. | |
| کلیدواژه‌ها | |
| آمایش سرزمین؛ کشاورزی؛ عدالت؛ توازن؛ استعداد |
دریافت