میل معتقد است که عبارت ذیل، معیار اندازه گیری لذت و درد است:
اگر کسی تجربه دو لذت داشته باشد و بدون ملاحظات اخلاقی جانبدارانه ای، یکی را انتخاب کند، آن لذت، لذت بخش تر است.
به هر حال قابل تامله. وقتی نمی تونن اندازه گیری کنند، ارجاع به وجدان می دهند. اسمیت نیز ایده ناظر بی طرف را به وجدان ارجاع می دهد.
