جلسه بیست و سوم: درس گفتارهای عدالت اجتماعی دکتر پیغامی

موضوعات این جلسه:

1. ترجیحات بیرونی و درونی. 2
2. متغیرهای نسبی و تاریخی. 3
3. متغیر شاخص... 4
4. تفکر نسبی-ترکیبی و تفکر شبکه ای.. 4
5. سنجش جایگاه شاخص مطلق و نسبی. 6
6. جایگاه تکرار و تاریخ در تمایز نگاه شبکه ای از خطی. 6
7. تمایل به حداکثرسازی کل در شرایط تساوی جامعه هدف.. 8
8. قیمت سایه ای.. 9
9. جدول 3. سوال3. 10
10. توضیح سوال3 جدول3. 13
11. زیرنویس13 14

لینک دریافت
حجم: 63.1 مگابایت

ترجمه اولیه متن این جلسه:

چارنس و رابین (2002) به موفقیت مشابهی پیرامون ایثار افراد به سمت افزایش کل دست یافتند، اگرچه در بازی هایی که مطالعه می کردند، این موفقیت متفاوت از نتایج مرتبط و نیز متفاوت از انتخاب های قبلی افراد تحت سلطه آنهاست. الکساندر کریتیکوس و فریدل بول (2001) نیز دریافتند که 58 الی 100 درصد دیکتاتورها (N=80) در بازی انتخاب دوتایی دیکتاتور، تخصیص هایی را که دستاوردها را بیشنیه می کنند ترجیح می دهند به نحوی که بیشتر به برابری یا حتی ترجیحاتشان نزدیک شوند.

شاید بیشترین مطالعات جامع مرتبط با انگیزه کارایی، پژوهش جیمز اندرونی و جان میلر (2002) باشد. در انواع بازیهای دیکتاتور آنها، دیکتاتور ها هدیه هایی را انتخاب می کنند تا به دیگران بدهند که متناسب با اندازه بودجه و قیمت پول پرداختی به افراد تحت سلطه شان باشد. قیمت به نحوی دستکاری می شود که یک دلار که قبلا توسط دیکتاتور پرداخت شده است، بازدهی افراد تحت سلطه را
0/25، 0.33، 0/5، 1، 2، 3 یا 4 دلار را افزایش داده است. اندرونی و میلر دریافتند که اکثریت افراد (N=176) ترجیح می دهند در یکی از سه دسته ذیل قرار گیرند:

• 47درصد خودخواهند و تقریبا همه چیز را برای خود می خواهند.
• 30 درصد تمایل به تخصیصی دارند که برابر باشد و
• 22درصد نیز بر اساس کارایی عمل می کنند یعنی متمایل به بیشینه سازی مازاد کل هستند.

گر چه، به طور متوسط، دیکتاتورها زمانی که کمتر می دهند یا کل را تغییر نمی دهند (در 4تا از 4 قیمت)، به نسبت افراد تحت سلطه به خودشان نتیجه بیشتری را اختصاص می دهند  و زمانیکه کل را افزایش می دهند (در دو سوم برخی قیمت ها) به افراد تحت سلطه شان به نسبت خود، سهم بیشتری می دهند.
آزمایشات نشان می دهند که بسیاری از افراد نسبت به بیشینه کردن مازاد انگیخته می شوند اما این نکته را که آیا مردم این انگیزش را انصاف می دانند یا خیر، مورد توجه قرار نمی دهند. در جدول3، سوال3، که به صور مختلفی بیان می شود، سعی می شود که به این نکته پرداخته شود.
----------------------------------------
سوال 3:
3A: فرض کنید، همانطوری که واقعا هم اینطور بوده است، حکومت ایالات متحده زمین هایی را بدون هزینه در اختیار کشاورزان قرار می دهد تا در آن ساکن شده و کشت نمایند. هر کشاورزی می تواند آنچه را که تولید می کند بفروشد. فرض کنید که تنها دو نفر داوطلب هستند: آدامز و برون متقاضی دو قطعه زمین هستند: 1و2. قطعه یک بهره وری بیشتری از قطعه 2 دارد و قطعات زمین آنقدر از یکی از آنها دور است که یک نفر داوطلب نمی تواند روی هر دو کار کند. حکومت، می تواند از میان دو خط مشی x و y یکی را انتخاب کند:
x: آدامز قطعه1 را تصاحب می کند و 150 واحد گندم تولید می کند و برون قطعه 2 را تصاحب کرده و 90 واحد تولید می کند که مجموعا 240 واحد می شود.
y: آدامز و برون در قطعه 1 شریک می شوند به نحوی که هر یک 100 واحد و مجموعا 200 واحد تولید می کنند.
حکومت خط مشی x را انتخاب می کند. لطفا منصفانه یا غیرمنصفانه آن را ارزیابی کنید:
انصاف: 62درصد                                    عدم انصاف: 38درصد                                    جامعه آماری: 104 نفر
3B: آدامز قطعه یک را تصاحب کرده و 120 واحد گندم تولید می کند و برون قطعه 2 را تصاحب و 90 واحد تولید و در مجموع 210 واحد تولید می کنند.
انصاف: 52 درصد                                   عدم انصاف: 48 درصد                                   جامعه آماری: 105نفر
3C: آدامز قطعه 1 را تصاحب و 200 واحد گندم تولید می کند و برون قطعه دو را تصاحب و 90 واحد تولید می کند و در مجموع 290 واحد...
انصاف: 55درصد                                    عدم انصاف: 45درصد                                    جامعه آماری: 109نفر
-------------------------------------------------

سوال 3A از افراد می خواهد تا تصمیم بگیرند کدامیک انصاف است: اتخاذ خط مشی x با کارایی بیشتر که منجر به تولید 240 واحد می شود اما منافع نابرابری را ایجاد می کند به نسبت خط مشی y که کل کمتری به میزان 200 واحد تولید می کند اما منافع برابری را رقم می زند. 62درصد پاسخ دهندگان انتخاب خط مشی کارا را انصاف دانسته اند. با این حال، این نتیجه و حمایت از خط مشی کارا، زمانی که دو نسخه دیگر سوال رو شوند، کاملا ناپایدار خواهد بود.
این دو نسخه همانند سوال A هستند با این تفاوت که اندازه منافع کل خط مشی x که با متن ایتالیک مشخص شده است، متفاوت است. در نسخه B  کل در خط مشی x به 210 کاهش یافته در حالیکه در نسخه C، کل در خط مشی x به 290 واحد افزایش یافته است و در هر دو مورد، حمایت از خط مشی x نتیجه نسخه A را کنار می زند.
گرچه که این تغییرات مهم نیستند اما نتایج قوی تری برای یک سناریوی مشابه گزارش شده است. (پاورقی: حمایت ضعیف تر در نسخه B شاید این نگاه را نشان می دهد که منافع کارایی برای عادلانه کردن نابرابری کفایت نمی کند، در حالیکه نابرابری افزایش یافته در نسخه C، شاید بیشتر غیرقابل تحمل به نظر برسد.)
4نسخه از 5 سوال در پژوهش کونو (2001) حمایتی قاطع برای اصل پارتو در پی دارد در حالیکه کمتر به حمایت از اصل جبران می پردازد.
علاوه بر این، زمانیکه کارایی را با سایر اصول عدالت تطبیق می دهیم، شکنندگی آن به وسیله انتقال های مهم آماری در حمایت از سایر نسخه ها، بروز می یابد.