جلسه بیست و ششم: درس گفتارهای عدالت اجتماعی دکتر پیغامی

در این پست خواهیم داشت:

• صوت جلسه بیست و ششم: ادامه نظریه خالی از حسادت
• گزارش جلسه
  
• پیش ترجمه متن جلسه 27
  

گزارش جلسه 27

میهمان: آقای زنگنه از دانشگاه صنعتی شریف

 

• گزارش دکتر پیغامی از روند کار
• بیان مساله آقای زنگنه
• 6 ماه به صورت کار گروهی در مورد عدالت در دانشگاه شریف
  
• نگاه قبلی من به عدالت: یک نگاه عملیاتی و عملی
• آشنایی با عدالت از تعاریف حق
• احساس ضرورت از فلسفه عدالت و عدالت های مضاف
• آخرین مقاله مورد بررسی: یکی از مقالات مکین تایر
• به نظر حل مساله عدالت بیشتر به مفهوم عدالت واجماع بر مفهوم آن وابسته است.
• دغدغه من نسبت به مفهوم عدالت و بعد معرفت شناختی عدالت است.

• بیانات دکتر پیغامی:
• مساله ما مفهوم و طبقه بندی عدالت بود. بنابراین به مقاله کونو رفتیم
• مزیت مقاله کونو، توجه به دو بعد ادراک و حقیقت عدالت است.
• جامعیتی نسبت به نظریه های عدالت دارد.
• این مقاله هم ناظر به عمل و هم ناظر به معرفت است.
• هدف ما بیشتر، مساله شناسی عدالت است.
• چیستی عدالت مساله ای است که سابقه ای 2000 ساله دارد و این مشکل کار است.

 

• محورهای بحث:

1. مثال 5 مقاله کونو
2. جایگاه ارزش های پولی و مبادله ای و مصرفی
3. کانتکس مثال5 (کارگر و کارفرما) و نسبت آن با کانتکس خانواده
4. مساله احیای زمین در فقه و ارزش مصرفی در مقابل ارزش مبادله ای
5. توجه به عبارت حضرت امیر در نامه 53: اوسطها فی الحق، اعمها فی العدل، اجمعها لرضی الرعیه
6. مساله استفاده از مراتع و جنگل ها و رابطه آن با ارزش مصرفی و مبادله ای

پیش ترجمه متن جلسه 27

اصل کارایی
مطالعات گوناگونی بیان می کنند که افراد اغلب به دنبال بیشینه سازی مازاد هستند که گاهی اوقات این بیشینه سازی با یک هزینه شخصی همراه است و این هدف، منصفانه دیده می شود. این یافته ها بیان می کند که کارایی به این معنا، لزوما چیزی متضاد با عدالت نیست بلکه خودش نوعی عدالت است. نتایج بیان می کنند که مک کلوسی و زالر (1984) نشان می دهند کارایی در تصور عمومی از یک نظام اقتصادی منصفانه، به صورت بارزی مطرح است. به هر حال، در سطح خرد عدالت، تایید اصول پارتو، تابع اندازه منافع است و سایر نتایج (کونو 2001) نیز مطرح می کنند که کارایی می تواند توسط اصول رقابتی عدالت مضمحل شود.
مطلوبیت گرایی ما را وا می دارد تا نسبت به کارایی و عدالت نه تنها در قالب واژگانی چون خیر یا ثروت بلکه در صورت ممکن، به عنوان ارزش های ذهنی مستخرج از آنها بیاندیشیم. اندازه گیری یا واحد شمارش عدالت مساله مهمی است و به آن در بخش 5 مراجعه خواهیم کرد. شواهد این بخش نیز بیان می کنند اگرچه نتایج ترکیب شده، نشان می دهند که بیشینه سازی این ارزشها، چه به عنوان خیر و چه ثروت، تنها هدف انصاف نیست، اما بیشینه سازی ارزشهای مستخرج، برخی تلاش ها در مورد نگاه به عدالت را در بر می گیرد. بسیاری از شواهد تکذیب کننده کارایی اشعار به برابری ارزشها دارند که به نظر می رسد نقض کننده رد مساوات طلبان در بخش 2 هستند. همانگونه که در بخش های آتی خواهیم دید، برابری  ممکن است به موارد خاصی از اصول عدالت ارجاع گردد که این اصول به طور کلی مستلزم نابرابری اند. شواهد فقدان معیار حسادت بر نتیجه گیری این بخش تاکید دارند که: اگرچه عدالت نیازمند ملاحظه پیامدهای اقدام و به طور خاص ملاحظه اندازه مازاد کل است، اما معیار کارایی به سختی می تواند به عنوان نظریه کلی عدالت به کار گرفته شود. باید به فرایندی که از طریق آن پیامدها حاصل می شوند نیز توجه داشت و این نکته در خصوص نظریه های مورد بحث در بخش آتی، یک نکته محوری است.