گونه شناسی کونو از نظریه های عدالت در چهار دسته تعریف می شود که دسته چهارم، یک گونه نیست بلکه نوعی نگاه نسبی گرایانه و ضد جهانشمولی به نظریه عدالت است. اما سه دسته دیگر عبارتند از: نیاز، کارایی، مسؤولیت فردی. به نظر می رسد که مقسم وی، متغیر تصمیم (رجوع شود به الگوریتم حل مساله عدالت یا تاملی در گونه شناسی نظریه های عدالت) باشد.
اما گونه شناسی وی به عنوان یک گونه شناسی از همه نظریه های عدالت، با نقایصی همراه است:
برای دریافت فایل صوتی به لینک ذیل مراجعه نمایید:
دریافتبرای دانلود صوت درس گفتارها می توانید به لینک ذیل مراجعه کنید:
دریافتاین مقاله مستخرج از پایان نامه اینجانب می باشد. البته هنوز به چاپ نرسیده است.
چکیده:
آموزش و پرورش رسمی جمهوری اسلامی ایران، همانند سایر حوزه های اجتماعی، برای تحقق عدالت در نظام درونی خود و به تبع نظام اجتماعی، نیازمند آن است که برنامه ها و خطمشی هایی هم راستا و هم جهت را دنبال کند. اما متاسفانه در سالیان متمادی پس از انقلاب در عرصه های مختلف از جمله اداره مدارس، شاهد نوعی درهم ریختگی عملی هستیم.
این درهم ریختگی را از جهات مختلف می توان بررسی کرد. آنچه که هدف این مقاله است، بررسی درهم ریختگی نظریه های عدالت حاکم بر خط مشی های اداره مدارس و به طور خاص، اداره دولتی و غیردولتی مدارس است.
بدین منظور، ابتدا برگفته از نظریه های عدالت و گونه شناسی های آن، الگوی تحلیل عناصر ماهوی مفهوم عدالت استخراج و سپس با استفاده از روش ارزیابی نظریه برنامه (رویکرد قیاسی، سطح خرد، نظریه تغییر، با ترکیب مدل تحلیل منطق و ماتریس واقعگرا) سعی شد تا اولا نظریه برنامه اداره مدارس در این دو سبک، استخراج و ثانیا موضع هر خط مشی را در این الگو نسبت به عناصر ماهوی، بررسی کنیم.
نتایج پژوهش، نشان می دهد که در کلیه عناصر ماهوی مفهوم عدالت (نیاز، تلاش، حق، بیطرفی، توازن، مساوات و زمینه)، شاهد عدم انسجام نظری بین این دو بسته خط مشی می باشیم که حاکمیت ترکیب های مختلفی از این دو در سه دهه بعد از انقلاب اسلامی، منجر به تحقق عدالت های متعارضی شده است.
واژگان کلیدی: عدم انسجام، نظریه های عدالت، ارزیابی نظریه برنامه، اداره دولتی و غیردولتی مدارس.موضوعات این جلسه:
لینک دانلود:
دریافت
حجم: 79.3 مگابایت
برای دانلود فایل صوتی جلسات می توانید از لینک ذیل استفاده نمایید:
دریافتدریافت فایل صوتی جلسه
مقدمه:
اینکه عدالت چیست در نگاه های مختلف، ماهیت مختلفی به خود گرفته است اما همواره یک وضع مطلوب، مقصود جوامع به عنوان عدالت بوده است.
این مساله در حوزه برنامه ریزی نیز مورد توجه بوده است و موجب شده تا به علت تنوع محیطی و متغیرهای متنوع آن، برنامه ریزی های کلان و بخشی نواقص خود را بروز داده و حوزه برنامه ریزی منطقه ای ظهور کرده و روز به روز به قوت و گستره آن افزوده می شود.
از جمله برنامه های منطقه ای، آمایش سرزمینی است که یکی از دلایل ظهور آن، مساله تحقق عدالت اجتماعی خصوصا در معنای تعادل و توازن بوده است. اما با توجه به این مساله هنوز برنامه های منطقه ای از جمله آمایش سرزمینی، نتوانسته اند حد کفایت عدالت اجتماعی و تعادل را نشان دهند.
در این مقاله سعی شده است تا محل تعارض را در بین سه تئوری عدالت نشان دهیم. اساس مساله در تعارض رشد و تعادل است. این همان چیزی است که محل نزاع دو مکتب لیبرالیسم و سوسیالیسم است.
