چگونه 1؟

چگونه می توان در مساله فرهنگ، بعدی نگاه کرد و بخشی عمل نمود؟

نکاتی از کتاب روش نقد- جلد 1- علی صفایی حائری

راه ارزیابی خودم: هر چه مرا خوشحال می کند من یا رنج می دهد من همان هستم و همانقدرم.

برای نقد دیگران، آنها و کردارشان را با اهدافشان می سنجیدم.

برای نقد باید مطالبه داشت و به دنیال چیزی بود وگرنه این نقد به وراجی از روی تعصب تبدیل می شود. بعد، باید بی طرفی باشد و گرنه توجیه گری می شود. بعد، بدست گرفتن و جدا کردن  و گرنه بی خبری می باشد. بعد پنهان را آشکار و نهفته را بیرون ریختن و اگر نشود نزدیک بینی است و بعد اینکه پس از همه اینها این نقد صحیح خواهدبود.

نقد در :·          انگیزه: انتخاب کردن·          هدف: یافتن و نشان دادن و زمینه را فراهم کردن·          روش: معیار داشتن و میزان های ثابت داشتن

 

نکاتی از کتاب آیه های سبز- علی صفایی حائری

1.هنگامی که عشق بزرگتر دل عاشقی را بگیرد عشق های کوچکتر نردبان آن خواهند شد و از یاد خواهند رفت.

2. باید در هر مساله ای به مسائل مقتضای همان کار توجه کرد چراکه امور با یکدیگر متفاوت بوده و نمی توان یک نسخه واحد تجویز کرد.

در کار تنها محتوی مطرح نیست بلکه روش کار نیز موثر می باشد. مثلا سلام کردن از طریق پرخاشگری

4.در کار فرهنگی باید متولی کار خود اهل تقوا و دوری از گناه باشد.دوری از هوی و هوس خود به نفس انسان دم مسیحایی می دهدو نفوذ معنوی.

خلاصه کتاب روابط متکامل زن و مرد- علی صفایی حائری

ازدواج:

رفتار و عمل آدمی را می شود با آثار آن ارزیابی کرد و می شود با انگیزه و نیت و هدف و جهت آن به ارزش رسید.

عمل ازدواج با توجه به نیت دو طرف و با توجه به همراهی با سنت رسول به ارزش می رسد.

این آدمی است که باید از حادثه ها، از برخوردها و از درگیری ها بیاموزد و از آنچه که آموخت، راهش را مشخص نماید و برحماقت و اشتباه خود پافشاری نداشته باشد.

تو در جمع آنها به گونه ای سخن بگو که توقع ها کم و تحمل ها زیاد بشود.

---

الا که هستی مایی

الا که هستی مایی، خدا کند که بیایی

تو نور غیب نمایی، خدا کند که بیایی

دلی که بی تو برآید، خدا کند که نباشد

الا که نور خدایی، خدا کند که بیایی

ای ماه

ای ماه بیا که راه را گم کردیم

حتی سر چشمه هم تیمم کردیم

ای وای می خواستیم آدم باشیم

اما سر راه میل گندم کردیم

فکر دل ناصبور می کردی کاش

تنگ است دل ظهور می کردی کاش

بر پلک سپید پنجره گرد نشست

از کوچه ما عبور می کردی کاش

پنجره ها مونس نجوای تواند

کوچه ها منتظران قد و بالای تواند

باغ با زمزمه نام تو سبز است هنوز

سبزه ها خاک نشینان قدم های تواند